Gołębie black & white

Już chwilę nic nie pisałem.
Ale to musicie mi wybaczyć, gorączka przedświąteczne, spowiedź, kościół, modlitwa, zakupy, gotowanie sprzątanie a poza tym aura - zimno mokro, nic nie lata, nic nie rośnie...

tylko gołębie chętniej
niż w pozostałych porach roku, korzystają z ludzkiej dobroci

i tylko mi nie mówcie
że nam swym pięknem nie odpłacają za marne porcje okruchów którymi je dokarmiamy.

Ostatni (chyba) taki zachód słońca w tym roku

To już był chyba ostatni taki zachód sł0ńca w tym roku, prognozy nie dają szans na poprawe pogody w najblizszym czasie, a do końca roku zostało już bardzo niedługo.



Żeby zrobić to zdjęcie musiałem stanąć na środku ulicy Krakowskiej, co dziwnym trafem wywołało rozdrażnienie u automobilfrajerów. W wyraźny sposób nadużywali oni sygnaów dźwiekowych. Ale wybaczam im, w sumie to biedni ludzie, musieć siedziec w blaszanej konserwie, gdy niebo jest takie piękne...

ślad pioruna na topoli

To stare zdjęcia.Tej topoli nie ma już od kilku lat, na pniaku rosną grzyby...wycięto ją i jej siostry, bo zagrażały bezpieczeństwu rurociągów z metanem i wodorem. Zaczynam wracać do starych zdjęć, ze względu na aurę i porę roku, coraz trudniej o świeże materiały, wiec pora przeglądnąć archiwum. Myślę że to także mogą być interesujące rzeczy.

Steatoda grossa

Kolejny pajączek o skłonnościach sublokatorskich, uratowałem mu życie bo żona domagała się stanowczo śmierci.

Steatoda grossa - analogicznie do Steatoda bipunctata (zyzyś tłuścioch) możemy chyba nazwac go zyzys duży - ale jak do tej poty nie spotkałem się z polską nazwą tego gatunku.

Wychyną nagle zza zasłoni i będąc juz pośrodku ściany nie bardzo wiedział co ma zrobic dalej, przetom go obfotografował, ale że miejsce było niewygodne (wysoko i za telewizorem) przeto posiłkowałem sie lampą błyskową, wprawdzie używając deflektora, ale i tak niestety narobiłem mnóstwa cieni, które wykluczają te zdjęcia z grona udanych, niemnmiej jednak warto zapoznac sie (nie ze zdjęciami) ale z pająkiem, gdyż wielu ludzi czuje atawistyczny lęk w stosunku do pająków. Prawde powiedziawszy...je także - ale odkąd zacząłem robic im zdjęcia, odkąd poznałem ich nazwy i zachowania, mój lęk zmalał do poziomu aprobowalnego.

Feniks

Feniks.
ptak starożytności
żył by płonąć
płoną by
żyć

Stonóg murowy czyli..".trylobity" w pruchniejącym drewnie.

żyjątko to nie cieszy się naszym uznaniem, raz ze miejsca w których ono żyć lubi nie cieszą się naszym uznaniem; butwiejące drewno, zakamarki ciasne, ciemne i wilgotne, powszechnie uważane za...brudne, czyli miejsca gdzie rąk zazwyczaj nie wkładamy, a wzrokiem sięgamy tylko zmuszeni i bez radości. Niemniej jednak kwitnie tam życie. Zakamarki dla nas brudne, są siedliskiem mnóstwo stawonogów, mięczaków i skorupiaków, do tegom grzyby, porosty, mchy..całe maleńkie biotopy - jak dla mnie cudo!

A stonóg?

no więc tak, pod mianem stonogów powszechnie widzi się wije, krocionogi itp. Tymczasem stonoga jesty...skorupiakiem!

A tu mamy stonoga murowego (Oniscus asellus)

Zdjęcia nie rewelacyjne, ale robione ad hoc tylko jako ilustracje do tego tekstu.

"miejskie" Stalaktyty

Stalaktyty i w ogólności nacieki, lub nakapy wszelkiego rodzaju kojarzą nam się z jaskiniami i światem podziemnym, tymczasem tworzą się one także na dziełach rak ludzkich, o ile tylko trwają one wystarczająco długo lub procesy prowadzące do powstawania nacieków są wystarczająco szybkie.
Poniżej dwa przykłady:

Naciek pod schodami pałacu arcybiskupiego w Trondheim oraz pięknie i bardzo szybko powstałe nacieki w chłodni kominowej będącej elementem procesu technologicznego elektrociepłowni.





Te pierwsze powstawały setki lat, od momentu wybudowania pałacu, aż po dzień dzisiejszy.








A te swe istnienie zawdzięczają specyficznemu mikroklimatowi, przyspieszającemu proces wypłukiwania węglanu wapnia z elementów konstrukcyjnych (tynk, beton, zaprawa) . W chłodni kominowej nawet zima temperatura nie spada poniżej kilkunastu stopni, latem jest to stopni 30 do 40! Wilgotność rzecz jasna 100%. W takich quasi tropikalnych warunkach stalaktyty rosną bardzo szybko, te na zdjęciu mają około 4 lat.

Rosochatek

najprawdopodobniej jest to Polydesmus complanatus, jeden z najpospolitszych w Polsce krocionogów a ściślej rosochatków.



osobniki duże

i małe

Ładną mamy wiosnę tej zimy!

Kwiecie kwitnie sobie w najlepsze:

Fiołki

I moje ulubione bluszczyki kurdybanki

"nastroszone" glony

Zazwyczaj glony rosną w dół, w kierunku przepływu wody, w ich anatomii brak tkanek sztywnych, mogących unieść rośłinę do góry. Ten jednak jest odmienny - rośnie do góry. Poszczególne kłaczki glonu zlepiły się w kosmyki i sterczą niczym włosy punka stawiane na białku .
Jak do tego doszło?
Mogę jedynie stawiać hipotezy.

Te glony pochodza z chłodni kominowej, w tym m iejscu gdzie rosną jest silny cug pary wodnej ku górze i to prawdopodobnie on tak je dźwiga