Zasoby naturalne powinny być zużywane w taki sposób, by czerpanie natychmiastowych korzyści nie
pociągało za sobą negatywnych skutków dla istot
żywych, ludzi i zwierząt, dziś i jutro

papież Benedykt XVI

wtorek, 30 września 2008

najeźdźca i tajemnicze jaja

Pomrów walencjański (Lehmannia valentiana) - oto nasz "inwader"
Straszliwie groźny ten typek, jest z pochodzenia Hiszpanem i mieszkał sobie spokojnie w okolicach walencji, tyle że lubi człowieka, gdziekolwiek jest silnie się synantropizuje...lubi ciepło, a my ludzie lubimy ciepło marnować, więc zawsze znajdzie dla siebie jakąś przytulna cieplarnię, oranżerię, lub choćby stertę odpadków roślinnych w piwnicy.

Żeby było smieszniej pomrowy mają skorupy! tyle że niewidoczne bo wrośnięte w grzbiet "między łopatkami" chciało by się rzec, problem w tym że ślimaki (mięczaki jedne) nie mają szkieletów więc także i łopatek...

Sporo mi kłopotów te jeja sprawiły, a ściślej to że były w pajęczynie...Inne w poblizu pajęczyny były "bezjajeczne" ale to o niczym nie świadczy. Dopiero kwerenda po forach od Arachnei poprzez Przyrodę na ślimakach kończąc, popzwoliła mi ustalic że najprawdopodobniej sa to jaja - najeźdźcy.
Czyli pomrowa walencjańskiego.

Ale powiedzcie sami, czyż nie wyglądaja ... niesamowicie?



Problem z tym ślimakiem polega na tym iż mimo swoich niewielkich rozmiarów, uznany został za szkodliwego szkodnika szkodującego szkody ... poważne autorytety zachęcają nas wiec do wojny totalnej z napastnikiem i stosowanie przy tym broni masowej zagłady w postaci amunicji chemicznej...
Posted by Picasa

niedziela, 28 września 2008

Myrmica rugulosa (Wścieklica marszczysta)

Kolejne nazwa polska której etymologii nie umiem wyjaśnić w sposób logiczny - pewnie komuś się skojarzyło że skoro gdy im rozdeptać mrowisko to wybiegają zeń jak wściekłe, a że główki mają pokryte jakby zmarszczkami...

Ale to tylko przypuszczenie.

Jesień nie jesień, a mróweczki skwapliwie wykorzystują ładna pogodę i zbierają zapasy na zimę.
Tu podczas zbiorowej konsumpcji kawałka chleba wystawionego dla gołębi.






Choć może wcale nie była to konsumpcja, a mrówki wpadły na dziwaczny pomysł by załozyc sobie w jego wilgotnym wnętrzu gniazdo?
Dzis już na to pytanie nie odpowiem - kawałek chleba został doszczetnie wydziobany przez...gawrony...

memento...?
Posted by Picasa

sobota, 27 września 2008

Poranna wiadomość...już jesień

Tę wiadomość otrzymałem dziś rano od słońca

"poranna wiadomość" przed laty to nie był mój ulubiony kawałem Republiki, jego wartość zwłaszcza w sferze muzyki i aranżacji dostrzegłem dopiero po latach...

już jesień

Posted by Picasa

poniedziałek, 22 września 2008

zmoknięty kosarz...

Wybaczcie ale dziś tylko jedno zdjęcie, znaczy się przez ten czas zrobiłem ich znacznie więcej, ale dopiero muszę ustalić gatunki. Trafiła się i muchówka i dwa jeszcze nie opisywany tu śluzowce...
będzie o czym pisać.

tymczasem słów kilka o kosarzu.



kosarz ścienny (Opilio parietinus) - pajęczak z rodziny Phalangiidae - identyfikacja dzięki
forum arachnea
Tym razem nie tyle ścienny co nadrzewny, ale zasadniczo lubi pionowe ustawienia ;-).

Kosarze są pająk...a właśnie że nie! Kosarze nie są pająkami ale pajęczakami. W czym leży różnica? Otóż między innymi nie posiadają one ani gruczołów jadowych, ani kądziołków przędnych.



Posted by Picasa

piątek, 19 września 2008

Maworek - Physarum kolejne 24 godziny.

Jak widac śluzowiec w ciągu ostatnich 24 godzin nie uległ jakims zasadniczym widocznym przemianom - prawdopodobnie cała praca wre wewnątrz zarodni.

A teraz ciekawostka - kilka centymetrów powyżej śluzorośli
Tym razem faktycznie wygląda to na jaja owadzie z których coś się wylęgło - trzeba będzie popytać na forum.


Posted by Picasa

czwartek, 18 września 2008

małe żółte kuleczki odsłona 2

Ten post jest bezpośrednim nawiązaniem do poprzedniego, małe żółte kuleczki w korze klona które tam przedstawiłem po 25 godzinach wyglądają tak jak poniżej.

Najprawdopodobniej jest to coś z rodziny Physaraceae

Trafiłem na stronę zawierającą album gatunków Physarum

Tak na moje oko, ze względu na kształt, wielkość i krótkie "nóżki" to może być
P. decipiens lub flavicomum.




Serdeczne podziękowania dla Piotra Chachuły z Bioforum za podpowiedź

Po Polsku (Polsku?) śluzowce te nazywane są ...maworkami (nie wiem kto miał tyle wyobraźni...)
Natomiast te białe mikroskopijne plami które błyszczą w świetle mojego flesza to kryształy węglanu wapnia.
Same zaś kuleczko to zarodnie.
Posted by Picasa

środa, 17 września 2008

Dwie ciekawostki

Dlaczego młode orzechy brudzą ręce nasze i naszych dzieci, gdy próbujemy dobrać się do ich słodkiej zawartości? Raczej nie jest to reakcja obronna, tym bardziej że z punktu widzenia orzecha włoskiego jesteśmy czynnikiem zdecydowanie pozytywnym, w stosunku do którego warto poświecić nawet 99% nasion (w naturze zapewne jeszcze więcej "idzie na zatracenie", czy to rozdziobane przez ptaki, czy zjedzone przez wiewiórki, bądź też butwiejąc w niesprzyjających warunkach). Tak więc możemy uznać iż efekt "brudnych" rąk to wynik przypadkowej reakcji biochemicznej naszej skóry z substancją o nazwie glukozylo-trihydroksynaftalen.

I tu ciekawostka - tenże agent o trudnym nazwisku, znajduje się w zielonych łupinach orzecha, gdy opada na ziemię przenika do gleby a tam ulega hydrolizie i utlenianiu po czym, przekształca się w hydroksynaftochion zwany juglonem i w takiej postaci hamuje wzrost innych roślin.
Byc może własnie on jest rozwiązaniem zagadki wódko orzechówki, która ma wyraźne (stwierdzone eksperymentalnie - sam na sobie sprawdzałem) działanie antybiotyczne?

A teraz ciekawostka druga. Wczoraj jadąc do pracy wykukałem na korze klonu zgromadzenie maleńkich żółtych kuleczek. Być może są to sluzowce, raczej nie spodziewał bym się jaj owadzich w takim miejscu, ale dopiero weryfikacja stanowiska pozwoli na rozwiązanie zagadki - będe tam dzis z aparatem i zarejestruję ewentualne zmiany.




Posted by Picasa

wtorek, 16 września 2008

Stemonitis fusca

Pisałem już o tej śluzorośli wcześniej, ale ta tutaj jest o tyle ciekawa że posiada te widoczne na zdjęciach szare kuleczki (żelki) na szczytach.
Zdjęcia pochodzą sprzed kilkunastu dni, ale publikuje je dopiero teraz gdyż wcześniej chciałem pewne rzeczy ustalić. Niestety nie ustaliłem zbyt wiele.

Ten gatunek starzeje się inaczej niż inne. Nie ma przebarwień, czy rozpływania się, natomiast wygląda jak by zasychał.

Obserwowałem go przez kilka dni i pozostał praktycznie niezmienny.



Po kilku dniach ich "łebki" zaczęły zmieniać barwę na beżową.
Niestety musiałem przerwać obserwacje z powodu wyjazdu.

Posted by Picasa

poniedziałek, 8 września 2008

Jesienne pająki

Już jesień?
Nie, chyba jeszcze nieco za wcześnie, choć pogoda dziś za oknem stricte jesienna, ale zdjęcia robiłem jeszcze podczas fali zgoła tropikalnych (tropiki nie znają jesieni) upałów.
Ale z drugiej strony...Dwa pierwsze pajączki to czaiki (nomen omen) jesienne...
Metellina segmentata

Pani Czaikowa

oraz pan Czaik...

Pewnie w sensie dosłownym poczuły do siebie miętę, gdyż...na kwiatostanie mięty ich przyłapałem.

A ten ostatni?
A on to najzwyklejszy pająk krzyżak, tak zżyty z ludźmi... tylko w nocy go robiłem, a zdjęcie zamieszczam bo ciekawe ekspozycją nie tematem.

niedziela, 7 września 2008

"Gniazdo obcych", czyli - Kubek prążkowany...

"Gniazdo obcych" znalazłem u podnóża kapliczki na Górze Św. Marcina w Tarnowie. Pierwszą myślą było wrócić się do domu po pistolet laserowy, aloe przypomniałem sobie że takowego nie posiadam, natomiast mogę uzbroić się w wiatrówkę i bardzo silny ruski harpun, w ostateczności postanowiłem jednak się nie wracać i w razie kłopotów ubić "aliena" saperką, my Polacy nie takie rzeczy już robiliśmy...

Z drugiej jednak strony, biorąc pod uwagę nikczemne rozmiary "obcych", najprawdopodobniej wystarczyło by użycie zelówek buta w celu odsunięcie niewątpliwego zagrożenia dla całej ludzkości (poza UE - bo tej jak wiadomo nic nie zagraża) .



Skoro więc ustaliłem jak mam się przed obcymi bronic, tedy trzeba było ustalić cóż owi obcy są, jak zwykle w takich okolicznościach absolutnie niezawodne okazały się fora internetowe.

Przed wami

Cyathus striatus (kubek prążkowany)

Ciekawy jest także sposób rozmnażania tego grzyba, otóż spadające krople deszczy wypłukują zarodniki z kubków będących owocnikami tego grzyba, a następnie cieknąca woda transportuje je na miejsce "docelowe". Taki sposób rozprowadzania swych potomnych po okolicy powoduje iż niejako grzyby te rosną z góry do dołu...prawdopodobnie zatem zasiedlenie przez nie wyżej położonych partii terenu odbywa się poprzez przeniesienie przez wiatr, zwierzęta lub ludzi cząstek roślinnych zawierających grzybnię. Ciekawy grzybek...
A saperka? ... gdzieś mi się zapodziała ;-)
Posted by Picasa

sobota, 6 września 2008

Krowiak podwinięty i skonfundowany kot

Krowiak podwinięty - Paxillus
involutus
Powiedzmy sobie szczerze iż powinien być to grzyb ulubiony przez wszystkie kobiety które chcą się pozbyć własnych mężów w sposób ie budzący wątpliwości. OtóŻ jest on zasadniczo niejadalny, ale po ugotowaniu większość osób może go bezkarnie zjeść, problem w tym że zawarte w nim toksyny nie ulegną wydaleniu ale odkładać się beda w organiźmie ofiary az w końcu przekrocza dawkę krytyczna i wystapia objawy silnego wstrzasu alergicznego, co z dużą dozą prawdopodobieństwa prowadzi do śmierci...smacznego.


Aura chciał się z kotkiem pobawić, Aura w ogóle lubi się bawić, proble w tym że kot nie wiedział o tym...


Myślę że koniec końców sam poczół się skonfundowany zaistniałą sytuacją...

czwartek, 4 września 2008

Spacer..."zielarski"

No moze nie sensu stricte zielarski, bo ani to noc czarna światłem księżyca jedynie rozproszona ....była, ani kot czarny u nogi jeno pies młody, głupi i szlajający się po krzakach i dziecię zamiast kruka...no ale głównymi bohaterami biowycieczki były zioła.

Na poczatek szałwia lepka, czyli salvia glutinosa, zwana przeze mnie złośliwie szałwią z glutami. Nie jest to poprawdzie szałwia lekarska (officinalis), ale zawswze szałwia, poza tym rosnie tuż przy drodze i jest fotogeniczna.

A potem zrobiło się miętowo - cały odcinek drogi między "podzamcze" a północno wschodnim bastionem zamku (dziś już mało czytelnym) to siedlisko tej rosliny - drugie takie skupisko w okolicy to już bezpośrednie sąsiedztwo pałacu Xiążąt Sanguszków. Tak więc napotkałem roślinę która pomaga mi niepalić (chciał bym w to wierzyc, ale jak znam życie to do mietowych karmelków dodaje się syntetyczne świństwo, zamiast naturalnego wyciągu).

A kilka kroków dalej...kompletny odlot - moja ulubiona przyprawa oregano...rośnie sobie dziko. Jestem miłosnikiem oregano - w/g mnie pasuje do wszystkiego, do: pizzy, sosów, zapiekanek, grzybów,. zup, bigosów itp...może byc nawet do zupy mlecznej (i tak nie jadam to mi nie zależy) .
Pop polsku nazywa się lebiodką pospolita...no ja bym tym "nazywaczom" lebiodę pokazał...lebiody jedne...
A z łaciny Origanum vulgare i pizza od razu lepiej smakuje niż z...lebiodką...fe...

A na samych ruinach kolejna przyprawa, na dodatek lecznicza...
Verbena officinalis
czyli Werbena lekarska
A dodawac ją można do; sałetek, zup, ryb, napojów (rozumiem chmiel...ale werbena nie miesci się w zakresie moich skłonnosci organoleptycznych) .
Natomiast stosowana jest w fitoterapi np przy kamicach nerkowych lub żółciowych, wspomaganiu trawienie itp...

Pominik...erekcji

No dobrze dziś nie będzie przyrody, nie znaczy to że jej nie było - była i szałwia i mięta al;e prócz tego kilka gatunków których nie rozpoznałem tudzież dwa ciekawe pajączki - jak mi spłyną odpowiedzi z forów to wtedy zamieszczę.

Póki co zapraszam do Tarnowa na ulicę Tuchowską, urokliwy ten (niegdyś) zakątek teraz stał się jednym z najruchliwszych miejsc w mieście, a słup (urządzali sobie tędy konne przejażdżki Xiążęta Sanguszkowie) stał i stoi...nie jednemu by się tak marzyło...

Wysłał bym to Krupińskiemu, ale już wysyłałem inne Tarnowskie ciekawostki i ... wygląda na to że Dziennik Polski traktuje moje maile jak ... spam...

Posted by Picasa